In mijn praktijk loop ik vaker tegen dit pijnlijk misverstand aan.

MH17. Op 18 juli 2015 is het een jaar en een dag geleden dat minstens 300 mensen iemand hebben verloren waar ze diep mee verbonden waren.

Als rouwende kun je de reactie krijgen dat het al een jaar geleden is. Alle seizoenen, feestdagen en verjaardagen zijn een keer voorbij gekomen dus je weet hoe is het zonder die persoon. Het rouwen kan worden afgerond. Je omgeving trekt zich terug.

Na een jaar en een dag moet je het alleen kunnen. Maar is dat wel zo? Rond je rouwen af? Met het aanbreken van een nieuw jaar, ontstaat een diep besef dat je toekomst onherroepelijk gewijzigd is. De rouw verplaatst zich naar een ander niveau.

Rouwen gaat veel dieper dan het verwerken van pijnlijke emoties en de draad weer oppakken. Rouw vraagt om een heroverweging van je waarden en je wereldbeeld. Zingevingsvragen zijn vaak nodig om je nieuwe ‘ik’ en je weg naar de toekomst weer terug te vinden. Het is een persoonlijk antwoord op verlies en een uitnodiging tot verandering.

Omgaan met verlies is bewegen tussen kwetsbaarheid en veerkracht op zoek naar een nieuw evenwicht. Het opnieuw dromen en nieuwe herinneringen kunnen maken vraagt meer tijd dan een jaar en een dag.