Op dit moment verzorg ik geen rouwbegeleiding. Als u mij een bericht stuurt verwijs ik u door naar een ervaren en betrouwbare collega.
als het even te rouw is…
Je kan op meerdere momenten in je leven te maken krijgen met verliezen die rouwgevoelens of een rouwperiode oproepen. Rouwen is een naar binnen gericht proces van bezinning dat voor iedereen anders verloopt. Rouwverwerking kan heftige gevoelens losmaken. Niets lijkt meer te zijn zoals het was. Emoties zoals verdriet, boosheid, schuld, angst en onzekerheid komen voorbij als je rouwt. En ook je lichaam kan mee rouwen. Denk aan klachten zoals: hoofdpijn, buikpijn, vermoeidheid, concentratiegebrek, geen eetlust, slapeloosheid of hartkloppingen.
Rouwen gaat veel dieper dan het verwerken van pijnlijke emoties en de draad weer oppakken. Het roept vaak vragen op. Waarom gebeurt dit mij, wie ben ik, waarom besta ik? Deze vragen spelen op elk levensgebied en op elk niveau, ook spiritueel. Of misschien juist op spiritueel niveau, want het gaat om betekenis en zingeving. Lichaam, ziel en geest kunnen niet van elkaar gescheiden worden, het vormt een drie-eenheid met een eigen balans. Zingevingsvragen zijn vaak nodig om je nieuwe ‘ik’ en je weg naar de toekomst weer terug te vinden.
Heb jij het gevoel dat je je leven wilt oppakken, maar weet je niet goed hoe je dat doet? Dat je de regie kwijt bent over je leven? Of vraag je jezelf af of het wel normaal is wat je voelt? Rouwen is menselijk en soms heb je daar hulp bij nodig. Een rouwdeskundige is daarvoor opgeleid. Ik verwijs u graag naar een betrouwbare collega door.
Vrouw & rouw
Van vrouw tot vrouw. Rouwen wordt altijd geassocieerd met overlijden, maar er zijn meer situaties denkbaar die rouwgevoelens kunnen veroorzaken. Niet altijd wordt dit verlies herkend, waardoor ook de erkenning ontbreekt. Gelukkig zit daar wel vooruitgang in.
Denk bijvoorbeeld aan:
– echtscheiding
– ongewenst kinderloos
– miskraam
– verlies van een hartsvriendin
– abortus, lees blog
– overgang
Er bestaat een diep verborgen rouw die je alleen binnen de vrouwenlijn ziet. Verantwoordelijk en schuldig tegelijk. We denken dat we een keuze hebben, maar op zielsniveau is dat een illusie.
Elk verlies heeft een eigen betekenis. Het moment in je levensloop waarop dat plaatsvindt bepaalt mede de impact en heeft invloed op het rouwproces en het verloop. En als het even te rouw is help ik je daarbij. Je hoeft het niet alleen te doen, de kracht van samen.
Rouw in het gezin
Extra aandacht voor jonge weduwe met een gezin en vrouwen die weten dat ze jong weduwe gaan worden is het raadzaam om al voorhand ondersteuning te zoeken bij een rouwdeskundige. Als moeder kun je het jezelf niet toestaan om de grip kwijt te raken over jullie levens. Het vinden van een nieuwe gezinsbalans en hoe je om kunt gaan met verdriet en de zorg voor het gezin is eigenlijk topsport.
Over rouwen
Rouwen roept veel vragen op. Waarom gebeurt dit mij, wie ben ik, waarom besta ik? Zingevingsvragen zijn vaak nodig om je nieuwe ‘ik’ en je weg naar de toekomst weer terug te vinden. Rouwen is een persoonlijk antwoord op verlies en een uitnodiging tot verandering.
Verbinden ipv loslaten
Loslaten, accepteren en verwerken. Dat zijn allemaal werkwoorden met een eindpunt. Hoe kun je iets loslaten waar je van houdt? Het gaat over verbondenheid op hartniveau en dat zijn verbindingen die altijd blijven bestaan. Loslaten, accepteren en verwerken is dus een onmogelijke opgave.
‘Het is verzet dat ons doet lijden’ – Buddha
De pijnlijke gebeurtenis heeft plaatsgevonden en zal altijd in je leven aanwezig zijn. Tijd heelt geen wonden, tijd leert je er mee omgaan. Dat is een belangrijk verschil. Erkennen wat er gebeurd is in je leven en dit in alle kwetsbaarheid omarmen zorgt voor nieuwe levenswarmte. Deze nieuwe verbinding maakt dat je niet hoeft los te laten en dat je dit in je hart mee mag dragen. Dicht bij jou, als onderdeel van jezelf.
De weg naar de nieuwe werkelijkheid
Rouwen is heel persoonlijk. Toch zijn er ook overeenkomsten in rouwprocessen. Er zijn twee werkelijkheden die aandacht vragen. Je hebt iemand of iets dierbaars verloren en daar moet je een weg in zien te vinden. Daarnaast blijft het dagelijks leven aandacht vragen. Dat vraagt een continu heen en weer bewegen tussen hoe het was en hoe het gaat worden. Tussen wie je was en wie je gaat worden. Tussen kwetsbaarheid en veerkracht.